برای بازی در «هزاردستان» صحبتهای زیادی با جاهلهای جنوب شهر داشتم
تاریخ انتشار: ۲۸ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۶۰۹۹۲۱
موزه سینمای ایران به مناسبت زادروز زندهیاد محمدعلی کشاورز بخشی از گفتوگو با او را که در بخش تاریخ شفاهی این موزه نگهداری میشود، منتشر کرد.
به گزارش برنا، موزه سینمای ایران امروز پنجشنبه ۲۶ فروردین همزمان با زادروز زندهیاد محمدعلی کشاورز بخشی از گفتوگوی تاریخ شفاهی این هنرمند پیشکسوت را منتشر کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محمدعلی کشاورز در ابتدای صحبتهایش با اشاره به دوران کودکی خود گفت: «سال ۱۳۰۹ در جلفا به دنیا آمدم، پدرم کدخدای آنجا بود و زندگی ما از کشاورزی میگذشت. زمانی که دیپلم گرفتم با خانواده به تهران آمدیم و من در دانشگاه رشته پزشکی امتحان دادم و قبول شدم و یادم میآید موقع کالبدشکافی متوجه شدم من برای این کار مناسب نیستم و از رشته پزشکی انصراف دادم. در روزنامه اطلاعات هنرستان بازیگری اعلام کرده بود که هنرجو با مدرک دیپلم میپذیرد که من امتحان دادم و قبول و وارد دنیای بازیگری شدم.»
او درباره اهمیت نقش برای یک بازیگر ادامه داد: «معتقدم بازیگر بزرگ و کوچک معنا دارد و نقش کوچک و بزرگ اهمیت ندارد و یک بازیگر وقتی نقشی را نمیتواند بازی کند نباید مسئولیت آن را بپذیرد و باید میدان را برای بازیگر دیگری باز کند تا آن را ایفا کند.»
کشاورز درباره ناصر تقوایی نیز گفت: «تجزیه و تحلیلی که تقوایی درباره نقش میکرد حیرتانگیز و طنزی که در خود او وجود داشت برای من همیشه جالب بوده است. متاسفم که ایشان با این همه تجربه کم کار میکند.»
او درباره همکاری خود با زندهیاد عباس کیارستمی هم گفت: «کیارستمی هیچ وقت در آثارش با بازیگر حرفهای کار نکرده بود اما من در «زیر درختان زیتون» با او کار کردم. کیارستمی کارگردان بسیار توانایی بود و سبک مخصوص به خودش را داشت به همین دلیل هر بازیگری علاقهمند بود تا در فیلمهای او ایفای نقش کند. در دورهای برخیها سبک او را تقلید میکردند اما فن اصلی کار او را نمیدانستند زیرا او روشهای منحصر به خودش را داشت. کیارستمی همچنین دید بسیار خوبی درباره تصویر داشت، سینما را خیلی خوب میشناخت و مساله مهم این است که قبل از ساخت هر فیلمش مدتها به دنبال لوکیشن میگشت و براساس لوکیشن متنش را مینوشت.»
کشاورز خاطرنشان کرد: «یکی از مهمترین اشکالات در سینمای ما این است که که یکدیگر را قبول نداریم در حالی که اگر با فرهنگ غنیمان به خوبی آشنا باشیم؛ باید برای پیشبرد فرهنگ کشورمان زحمت بکشیم.»
او درباره جوانان علاقهمند به سینما و بازیگری نیز بیان داشت: «توصیه من به جوانهایی که میخواهند وارد بازیگری شوند این است که در ابتدا به دنبال دانش این حرفه بروند و فرهنگ غنی ایران که چند هزار ساله است را مطالعه کنند و توجه داشته باشند که به عنوان مثال، ۲۵۰۰ سال پیش هنرمندان برای تخت جمشید و نقش رستم چه زحماتی کشیدند و بر روی سنگها کار کردند. نقشهای برجستهای که بعد از سالها هنوز به همان شکل باقی مانده است و این امر را نباید به حساب فرمانروایان آن زمان بگذاریم بلکه باید به حساب هنرمندانی بگذاریم که زحمات زیادی کشیدند و متاسفانه اسمی از آنها نیست اما در تاریخ بشری آثارشان برای همیشه ماندگار شده است.»
کشاورز با اشاره به «هزاردستان» گفت: «برای ایفای نقش در این فیلم مطالعه زیادی کردم، صحبتهای زیادی با جاهلهای جنوب شهر داشتم و برای گریم و لباس با علی حاتمی خیلی صحبت کردیم تا به یک توافقی رسیدیم و خوشبختانه این نقش خوب دیده شد. حاتمی برای «هزاردستان» دو، سه نقش را به من پیشنهاد داد و من گفتم نقش شعبان استخوانی را میخواهم زیرا با این نقش میخواهم تجربه جدید بدست آورم و دلایلم را هم برایش توضیح دادم و او نیز پذیرفت.»
او ادامه داد: «من شعبان استخوانی را به عنوان یک شخصیت بد نشناختم. زیرا شعبان یکی از آدمهایی است که در آن جامعه سوخته بود. او برای خودش یک زندگی داشت، استخوان جمع میکرد و سریشون درست میکرد و از فروختن سریشون ارتزاق میکرد و ناخوداگاه وارد ماجرایی شده بود. من معتقدم انسانها باید نسبت به شرایط خود آگاه باشند تا وارد اتفاقات بد نشوند. همه ما میدانیم که انسانها زمان یکه به دنیا می آیند شرور، آدمکش و قاتل نیستند، همه در بد تولد انسانهای پاکی هستند اما شرایط جامعه آنها را تغییر میدهد.»
او با اشاره به این که در تمام فیلمهای زندهیاد علی حاتمی به جز «حاجی واشنگتن» بازی کرده است، یادآور شد: «زمانی که حاتمی میخواست فیلم «تختی» را بسازد پیشنهاد نقش مربی تختی را به من داد اما به حاتمی گفتم این فیلم را نساز و بگذار تختی همان اسطوره که هست باقی بماند.»
کشاورز در ادامه بیان داشت: «بزرگترین منتقدها تماشاگران هستند آنها که در خیابانها من را میبینند، محاکمه میکنند و درباره نقشها سوال میکنند و این موضوع برای من بسیار ارزشمند است.»
او با بیان این که کار بازیگر یک نوع ریاضت عارفانه است، گفت: «فردی که میخواهد وارد بازیگری شود ، باید عارف باشد زیرا اگر کسی از کار لذت نبرد بازیگر هم دیده نمیشود. قطعا اگر کارگردانی مثل علی حاتمی به کارش اعتقاد نداشت کارش مورد اقبال قرار نمیگرفت. البته من در وهله اول برای خودم بازی میکنم و بعد برای مردم. در همه ایران من را به عنوان اسداللهخان پدرسالار میشناسند و برای این نقش تشکر میکنند. این ها همه از جمله مواردی است که باید درباره آن تحقیق شود که چطور یک فیلم یا سریال تا این حد در بین مردم مورد استقبال قرار میگیرد.»
کشاورز خاطرنشان کرد: «در «پدرسالار» چیزی که برای من اهمیت داشت این بود که احترام زن در خانواده نقطه عطف بود و این آدم (اسدالله خان) نسبت به همسرش احترام زیادی قائل بود و هیچ وقت صدایش را روی همسرش بلند نمیکرد.»
او با بیان این که کابوس وحشتناکی است به محاکمه خود نشستن، گفت: «هر فیلمی را که بازی میکنم خودم را محاکمه میکنم که آیا کاری که کردم درست بوده و هیچ وقت سعی نمیکنم خودم را تبرئه کنم.»
زندهیاد محمدعلی کشاورز در پایان بیان داشت: «کار هنرمند آشتی بین انسانهای روی کره زمین و صداقت و راستی بین جامعه بشری است. حاصل عمرم سه سخن بیش نیست؛ خام بودم، پخته شدم، سوختم و کمال در سوختگی است.»
گفتوگوی زندهیاد محمدعلی کشاورز به مدت ۶ ساعت در سال ۱۳۸۷ توسط زندهیاد زاون قوکاسیان و سیمون سیمونیان انجام شده است و فیلم کامل این گفتوگو برای ثبت در تاریخ در بخش تاریخ شفاهی موزه سینمای ایران نگهداری میشود.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: علی حاتمی موزه سینما محمد علی کشاورز هزاردستان زنده یاد محمدعلی کشاورز انسان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۶۰۹۹۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سردرگمی بایرنیها: چرا هوینس به توخل حمله کرد!
به گزارش "ورزش سه"، جمعه هفته گذشته بود که اظهاراتی جنجالی از اولی هوینس، رئیس افتخاری بایرن مونیخ، منتشر شد و این باشگاه را وارد یک حاشیه بزرگ کرد.
او در این اظهارات توخل را متهم به این کرد که روی پیشرفت بازیکنان جوان کار نمیکند و بیشتر تمایل به این دارد که از باشگاه بخواهد بازیکنان جدید جذب کنند.
توماس توخل ابتدا پیش از بازی مقابل اینتراخت فرانکفورت به صحبتهای هوینس پاسخ داد. او گفت:«این صحبتها آنقدر با واقعیت فاصله دارد که انگار اصلا وجود ندارند. من حتی نمیدانم چگونه به آن پاسخ دهم. اگر از طرف اولی نبود، من اصلاً به آن واکنش نشان نمیدادم. از آنجایی که از طرف رئیس ماست، و درست قبل از بازی ما مقابل رئال مادرید است، باعث میشود طعم و لحن متفاوتی بگیرد.»
با این حال در داخل باشگاه، دیگر اعضای هیئتمدیره معتقدند که توخل از صحبتهای هوینس بسیار عصبانی شده اما خشمش را بروز نداده است. افراد درون باشگاه سعی کردند او را آرام کنند تا پیش از بازی برابر رئال تمرکز بیشتری داشته باشد اما در این امر ناکام بودند.
رابطه بین هوینس و توخل برای چندین ماه متشنج بوده است. افراد در داخل باشگاه تعجب کردهاند و سردرگم شدهاند که چرا هوینس در این برهه زمانی چنین اظهاراتی را بیان کرده است. آیا او با این حرفها میخواست خروج توخل را توجیه کند یا قصد داشت بر اهمیت پیشرفت استعدادهای جوانان برای بایرن تأکید کند؟ هیچکس دلیل صحبتهای هوینس را نمیداند و همه نگران هستند که این حواشی بر عملکرد تیم مقابل رئال مادرید تاثیر بگذارد.